Relationele gezinstherapie

Relationele gezinstherapie probeert onderlinge relaties binnen het gezin te verbeteren. De systeemgerichte aanpak helpt via ‘gezinsmotivatie’ bij het zoeken naar oplossingen voor probleemgedrag van jongeren en het verminderen van recidive.

Relationele gezinstherapie is bedoeld voor jongeren met gedragsproblemen en het gezin waarin ze opgroeien. De jongeren in kwestie hebben gedragsstoornissen die zich uiten in oppositioneel en antisociaal gedrag. Meestal hebben ze ook andere problemen, zoals psychische problemen, alcohol- en drugsgebruik, slechte leerprestaties en schoolproblemen, antisociale vrienden en kennissen, verkeerde vrijetijdsbesteding, een negatief ontwikkelingsperspectief en contacten met politie en/of justitie.

Drie fasen

Relationele gezinstherapie bestaat uit drie fasen.

1. Tijdens de verbindings- en motiveringsfase helpt de therapeut gezinsleden bij het (her)ontdekken van de sterke kanten van het gezin en het zien van moeilijkheden als een gezamenlijk probleem.
2. In de gedragsveranderingsfase leren gezinsleden samen problemen op te lossen.
3. Tijdens de derde en laatste fase - de generalisatiefase – past het gezin geleerde vaardigheden toe in de praktijk.
   
   

Wanneer wel of niet?

Niet alle jongeren komen in aanmerking voor relationele gezinstherapie. Bijvoorbeeld als sprake is van een residentiële behandeling, maar nog geen zicht is op een thuisplaatsing. Ook gaat de behandeling niet door als de veiligheid van gezinsleden om deel te nemen niet gewaarborgd is. Dit is het geval bij acute suïcidedreiging of acute psychiatrische problemen.
 

Meer weten?

Bekijk hier onze brochures en folders.